Charakterystyka i właściwości rury Blue Floor
Rura blue floor stanowi jeden z najnowocześniejszych elementów instalacji ogrzewania podłogowego. Jej konstrukcja wielowarstwowa zapewnia wysoką wytrzymałość na temperaturę roboczą do 95°C. Zewnętrzna warstwa z polietylenu PE-RT typ II gwarantuje elastyczność podczas układania. Bariera tlenowa EVOH chroni przed korozją elementów metalowych w instalacji.
Średnica zewnętrzna 16 mm przy grubości ścianki 2 mm zapewnia optymalny przepływ medium grzewczego. Wewnętrzna powierzchnia pozostaje gładka przez cały okres eksploatacji. Temperatura długotrwałej pracy wynosi 70°C przy ciśnieniu roboczym 6 bar. Rura blue floor charakteryzuje się niskim współczynnikiem rozszerzalności termicznej.
Promień gięcia wynosi zaledwie 80 mm, co ułatwia prowadzenie instalacji w trudnych miejscach. Produkt otrzymał certyfikat zgodności z normą EN ISO 15875. Żywotność eksploatacyjna przekracza 50 lat przy standardowych warunkach pracy. Opakowanie standardowe zawiera 600 metrów rury w jednym zwoju.
Kolor niebieski ułatwia identyfikację podczas montażu oraz kontroli instalacji. Powierzchnia zewnętrzna odznacza się wysoką odpornością na zarysowania. Materiał nie wydziela szkodliwych substancji do środowiska. Producent udziela 10-letnią gwarancję na wszystkie elementy systemu.
Komponenty i rozwiązania systemu KAN-therm
System kan-therm oferuje kompletne rozwiązania dla instalacji ogrzewania podłogowego i płaszczyznowego. Rozdzielacze systemowe wykonane z mosiądzu zapewniają równomierne rozłożenie medium. Przepływomierze z dokładnością ±5% umożliwiają precyzyjne regulowanie poszczególnych obiegów. Zawory termostatyczne automatycznie dostosowują temperaturę do potrzeb użytkowników.
Szafy rozdzielczowe dostępne są w trzech standardowych rozmiarach od 580 do 780 mm wysokości. Izolacja termiczna grubości 10 mm redukuje straty ciepła w miejscu montażu rozdzielacza. Każdy zawór posiada możliwość całkowitego zamknięcia przepływu podczas serwisowania. System kan-therm zapewnia kompatybilność wszystkich elementów.
Złączki push-fit umożliwiają szybki montaż bez użycia narzędzi specjalistycznych. Pierścień uszczelniający EPDM wytrzymuje temperatury od -40°C do +120°C. Mechanizm zabezpieczający przed przypadkowym rozłączeniem zwiększa niezawodność połączeń. Czas montażu jednego złącza nie przekracza 30 sekund.
Regulatory pokojowe sterują pracą napędów termoelektrycznych zamontowanych na zaworach rozdzielacza. Czujniki temperatury reagują na zmiany z dokładnością ±0,5°C. Programowalne regulatory pozwalają na ustawienie 6 różnych programów tygodniowych. Komunikacja bezprzewodowa eliminuje konieczność prowadzenia dodatkowego okablowania.
Najlepsze praktyki montażu instalacji
Przygotowanie podłoża wymaga starannego oczyszczenia powierzchni oraz sprawdzenia poziomów. Tolerancja nierówności nie może przekraczać 5 mm na odcinku 2 metrów. Izolacja termiczna grubości minimum 30 mm ogranicza straty ciepła w kierunku gruntu. Folia paroizolacyjna chroni przed wilgocią pochodzącą z podłoża.
Układanie rur rozpoczyna się od najdalszego punktu względem rozdzielacza systemowego. Rozstaw pętli wynosi standardowo 200 mm w strefach podstawowych i 100 mm przy ścianach zewnętrznych. Długość pojedynczej pętli nie powinna przekraczać 100 metrów dla średnicy 16 mm. Technika instalacyjna wymaga zachowania jednakowych odstępów między rurami na całej powierzchni.
Mocowanie do izolacji odbywa się za pomocą klipsów instalowanych co 500 mm długości rury. Wszystkie pętle muszą być prowadzone w jednej płaszczyźnie przed zalaniem jastrychem. Próba ciśnieniowa przed betonowaniem trwa minimum 24 godziny przy ciśnieniu 6 bar. Technika instalacyjna określa szczegółowe procedury kontrolne.
Jastrych cementowy powinien mieć grubość 45-65 mm nad powierzchnią rury grzewczej. Pierwsze uruchomienie instalacji następuje po pełnym związaniu betonu, czyli po 21 dniach. Temperatura początkowa nie może przekroczyć 25°C, następnie stopniowo zwiększa się o 5°C dziennie. Maksymalna temperatura powierzchni podłogi wynosi 29°C w strefach użytkowych.
Dobór parametrów dla różnych pomieszczeń
Projektowanie instalacji rozpoczyna się od obliczenia strat ciepła każdego pomieszczenia osobno. Współczynnik przenikania ciepła dla różnych materiałów podłogowych waha się od 0,10 do 0,17 m²K/W. Płytki ceramiczne zapewniają najlepszą przewodność cieplną przy współczynniku 0,01 m²K/W. Panele laminowane wymagają sprawdzenia oznakowania dotyczącego ogrzewania podłogowego.
Temperatura zasilania dla instalacji niskotemperaturowych wynosi 35-45°C w zależności od potrzeb cieplnych. Różnica temperatur między zasilaniem i powrotem nie powinna przekraczać 10 K. Przepływ medium oblicza się na podstawie mocy cieplnej i różnicy temperatur. Prędkość przepływu w rurze 16 mm nie może być wyższa niż 0,5 m/s.
Łazienki wymagają zwiększonej gęstości układania rur ze względu na większe straty ciepła. Strefy przy wannie i prysznicu potrzebują temperatury powierzchni podłogi 33°C dla komfortu użytkowników. Pomieszczenia narożne mają większe zapotrzebowanie na ciepło z powodu dodatkowych ścian zewnętrznych. Wysokość pomieszczeń powyżej 2,7 m wymaga zwiększenia mocy o 10% na każde dodatkowe 0,5 m.
Regulatory strefowe umożliwiają niezależne sterowanie temperaturą w różnych częściach budynku. Sypialnie wymagają niższych temperatur niż salony czy łazienki w ciągu doby. Programowanie nocne obniża temperaturę o 3-4°C, co daje oszczędności energii na poziomie 15%. Czujniki okna automatycznie wyłączają ogrzewanie przy otwartych oknach.
Konserwacja i rozwiązywanie problemów eksploatacyjnych
Coroczna kontrola instalacji obejmuje sprawdzenie ciśnienia w układzie oraz działania wszystkich zaworów. Manometry na rozdzielaczu powinny wskazywać ciśnienie robocze między 1,5 a 2,5 bar. Odpowietrzenie systemu wykonuje się przez zawory automatyczne lub ręczne na najwyższych punktach. Wymiana filtrów w pompie cyrkulacyjnej następuje co 12 miesięcy eksploatacji.
Nierównomierne nagrzewanie pomieszczeń wskazuje na konieczność regulacji przepływów w poszczególnych obiegach. Przepływomierze na rozdzielaczu pokazują aktualny przepływ w litrach na godzinę. Zbyt niski przepływ może wynikać z zanieczyszczenia filtra lub powietrza w instalacji. Hałasy w instalacji świadczą o zbyt dużej prędkości przepływu medium.
Płukanie chemiczne instalacji wykonuje się co 5-7 lat w zależności od jakości wody zasilającej. Inhibitory korozji chronią elementy metalowe przed uszkodzeniami. Glikol propylenowy w stężeniu 30% zapobiega zamarzaniu podczas przerw w dostawie ciepła. Wszystkie prace serwisowe wymagają wyłączenia zasilania elektrycznego pomp i zaworów.
Wymiana uszkodzonych elementów powinna odbywać się wyłącznie przy użyciu oryginalnych części zamiennych. Uszczelki w złączkach wytrzymują około 20 cykli montaż-demontaż przed wymianą. Napędy termoelektryczne działają sprawnie przez 100 tysięcy cykli otwierania i zamykania. Usterki elektroniczne najczęściej wymagają wymiany całego modułu sterującego.
